Çalışma Hayatı

Burada pek çok kişi küçük büyük iş demeden çalışıyor. Türkiye veya diğer yabancı ülkelerden sonradan gelenler için, (burada doğmuş büyümüş yabancılar hariç) kendini konumlandırmak, mesleğini yapmak hiç de kolay değil. Eşim diş hekimi, ancak burada Kaliforniya Lisanslı diş hekimi olabilmesi birkaç senesini almış, yeniden bazı kurslara gitmesi, sınavlardan geçmesi ve burada muayenahane açabilmek için lisanslar alması için uzun zaman harcamış ve büyük bir emek, çaba göstermiş. Tabi bu arada da boş durmamış, pizza dağıtmış, fabrikada gözetmen olarak çalışmış vs. Şimdi bunları gülümseyerek anlatabiliyor ve diyor ki burada çalışkan ve becerikli bir insansan çok hızlı yükselirsin.

Buranın doğal yapısından mıdır, insanların egosuzluğundan mıdır bilmem hiç kimse öyle sadece “bu işi yaparım” “ bu kadar paraya çalışırım” gibi bir tutum içinde değil. Çok varlıklı olanlar da dahil buna. El becerisi, işçilik gerektiren işlerin çoğu Meksikalılar tarafından yapılıyor, doğru adamı bulduysanız şanslısınız. Bizim evin tüm renovasyon işlerini yapanlar da Meksikalı bir grup idi, inanılmaz çalışkan insanlar sabah 8.00’da kapıyı çalıyorlar ve iş başlıyor akşam saat kaç olursa olsun işlerini bitirmeden gitmiyorlardı. Hepsi de çok temiz, işler uzun sürüyorsa aileden gibi oluyorlar. Bir huyları var asla sizden çay, kahve, ikram vs. beklemiyorlar, kendi sularını bile yanlarında getiriyorlar. Bir şey ikram etmek istediğinizde çok seviniyorlar çünkü bu çok bekledikleri birşey değil ve binbir teşekkür ederek kabul ediyorlar veya bazen de kabul etmiyorlar.

Birden fazla işte çalışanların sayısı da bir hayli fazla. Geçen ay New York’a kızımı ziyarete gittiğimde, dönüşte şehirden havaalanına gitmek için bindiğim taksi’nin şoförüyle sohbete başladık. Adam emlakçılık ve taksi şoförlüğü yapıyor ve bir de şarkı sözü yazıyormuş. İspanyolca yazıyor ve onun şarkılarından birisini seslendiren yarışmacı Amerika’nın yetenek sizsiniz yarışmasında birinci seçilmiş. Bunun üzerine bizim şarkı sözü yazarı ve taksi şoförü-emlakçı Felipe’yi tüm masraflarını karşılayarak bir haftalığına Los Angeles’a davet etmişler ve o da gitmiş ve orada ağırlanmış. Bizim Tarkan’a çok büyük hayran (ben de öyleyim), bazı şarkılarının sözlerini mırıldanıyor ve bazıları için de İspanyolca sözler yazmış kendine göre. Hayattaki en büyük hayali Tarkan’a şarkı sözü vermekmiş! Tabi ki İspanyolca olacak şarkı sözleri ama bir şarkılık öğrenir çok zor olmaz diye düşünüyor. Hatta onun vereceği şarkı sözleriyle Tarkan’ın Latin Amerikada büyük çıkış yapacağını söylüyor. Neden olmasın dedim, aldım kartını ve aracı olabilecek birini bulursam veya doğrudan kendisine de yazıp sorarım dedim, elçiye zeval olmaz, henüz yapamadım ama mutlaka yapacağım. Varsa tanıdığı olan filan adamın kartı ben de, beklentisiz şekilde aracı olabileceksek ne ala, güzel birşeye vesile olmuş oluruz.

Son yıllarda bizim ülkede de var ama uzmanlaşma konusunda burası bir numaradır herhalde, amiyane tabirle uzmanlaşma’nın allahı var burada. Bunu iş ilanlarından da kolayca anlayabiliyorsunuz, etrafınızdaki insanların yaptıkları işlere bakınca da anlayabiliyorsunuz. Ev temizliği yapan kadınlar cam silmiyorlar, cam silmek için ayrı şirketler var; tamirciler var ama bir de sadece “muslukçular” (plummer) var onlar sadece musluk yapıyor ve dünya kadar para kazanıyorlar, mesela iki saat süren bir musluk değişimi işi için, hadi malzemesi de içinde ama gene de yani 750 dolar alıyorlar!! Uzmanlaşmaya bir diğer örnek de şirketlerde insan kaynakları, koçluk, mentorluk gibi pozisyonların dışında “ Learning & Development Manager” (“Öğrenme ve Gelişme Yöneticisi”) diye bir pozisyon var. Anlayacağınız daha bu Amerika’da görecek, öğrenecek çok şey var….

Not: Müjde, çalışma ve seyahat iznim geldi☺) Türkiye yolları göründü bana…

Sevgiyle, merakla, öğrenme aşkıyla kalalım bu hafta…

Pınar Aydemir Başaran