Günlük Yaşantı, Ne Var Ne Yok – 1

İnsanın hangi yaşta olursa olsun alıştığı çevreden, düzenden ve konfor alanından çıkıp bambaşka dinamiklerle yaşamaya başlamasının inanılmaz büyük faydaları olduğunu düşünüyorum. Buradaki bir yılımı tamamladım. İlk geldiğimde ve hatta halen de günlük yaşantı içinde pek çok şeyi gözlemliyorum. Bakın neler tesbit ettim.

Kıyafetin Hiçbir Önemi Yok: Üzerinizde 1000 dolarlık bir gucci elbise de olsa, 100 dolarlık bir kıyafet de olsa hatta 10 dolarlık bir kıyafet, hiç kimsenin size bakışında, davranışında ve hitabında hiçbir farklılık yok.Yani “gösteriş” yok, öyle “ye kürküm ye” gibi bir durum yok burada. Herkes daha çok insanlara nasıl davrandığınıza, nasıl konuştuğunuza, ne kadar nazik ve saygılı olduğunuza bakıyor. Los Angeles, New York gibi şehirlerde ünlülerin (celebrity’lerin) yaşadığı yerlerde giyime kuşama mutlaka biraz daha önem veriliyor, farklı bakılıyor olabilir. Ama inanın onun dışındaki pek çok yerde, ne giydiğinizin pek bir önemi yok. Herkes en sıradan, en rahat kıyafetleriyle geziyor. Hele bir de yılın neredeyse 7 ayının yaz olduğu bir yerde hava ısınır ısınmaz herkesin üstünde bir şort, bir tişört ve bir terlik var. Yakın zamanda sosyal medyada çokca yer alan Facebook’un kurucusu Mark Zuckerberg ve Microsoft’un kurucularından Bill Gates’in birlikte yer aldığı ufak kare fotoğraftaki yorumu hatırlarsanız fazla söze gerek yok zaten. Hatırlatma için oradaki görüntüde her ikisi de son derece sade kıyafetler içinde ve yorum olarak da “Aynı karede 138 milyar ama ne Gucci kemer, ne Armani takım elbise, ne Rolex saat, ne son moda bir kıyafet ne de herhangi bir mücevher…” ifadeleri yer alıyor. Gerçekten Kaliforniya tam da böyle bir yer, üstelik dünyanın en zengin fikirlerininin, şirketlerinin ve girişimcilerinin yaşadığı Silikon Vadisi burada.

Acele yok: İnsanlar rahat, mağazalarda marketlerde vs pek çok yerde herkes son derece sakin bir şekilde alışverişini veya işini yapıyor, kasada bir ödeme yapılması 15 dakika sürebiliyor mesela. Bir keresinde kızımla birlikte burada outlet mağazalardan birisinden birşeyler aldık ve sırada önümüzdeki hanımın ödeme yapmasını bekliyoruz. Müşteri ve kasiyer önce sohbet ettiler, sonra müşteri bir soru sorunca kasiyer kataloğu açıp gösterdi ve üzerinde konuşmaya başladılar. Biz birer sabırsız Türk insanı olarak arkada içimizden de olsa “ hadi kardeşim biraz çabuk ol” diye söylenip, kızımla birbirimize bakıp tırnaklarımızı yemeye başladık. Sonuçta 15 dakika bekleyip sonra ödememizi yaptık ve bu durum burada epey normal.

Trafik stresi ve terörü yok: Hem şehir içinde hem şehirler arası otoyollarda herkes ya da büyük çoğunluk diyelim, istisnalar her zaman olabiliyor tabi, kurallara uygun, normal ve olması gerektiği gibi düzgün şekilde araba kullanıyor. “DUI” diye birşey var burada, “Driving Under Influence” yani içki veya hehangi bir madde tesiri altında araba kullanmak anlamına geliyor ki hem para cezası, hem hapis cezası hem de ehliyetin belli bir süre askıya alınması cezalarının hepsi birlikte uygulanıyor yaptırım olarak. Elbette çok büyük bir ülke burası ve burada da trafik kazası oluyor, ama ülkenin büyüklüğüne kıyasla ve benim ülkeme kıyasla trafik kazalarının oranı veya sıklığı çok daha az kalıyor.

Çöp yok, pislik yok: Her evin kendisine ait 3 adet kocaman kapaklı çöp atma kovası var. Bunlardan birisi bahçe atıkları için (yeşil renkli), birisi ev günlük çöp atıkları için (gri renkli) ve üçüncüsü de dönüşüme gidecek plastik ve camlar için (mavi renkli) kullanılıyor. Her mahallenin haftalık bir çöp toplama günü var. Bir gece öncesinde herkes çöpünü evinin önüne kaldırımda belirlenmiş yere koyuyor ve ertesi sabah çok erken saatlerde belediyenin çöp kamyonları bunları boşaltıyor. Sonrasında herkes kendi çöp kovalarını kendi evinin bahçesine alıyor tekrar. Ortalıkta tek bir çöp görmek mümkün değil.

Pınar Aydemir Başaran